... Muziekwinkel schenkt piano aan gevluchte Oekraïense concertpianiste: ‘Dit wordt een uniek optreden’...
Bron: AD 28-05-2022
Het leven van de gevluchte concertpianiste en muziekdocente Muza Valiaddinzade en haar familie uit Oekraïne lijkt op een achtbaanrit die nog niet tot stilstand is gekomen. Die rit kreeg een verrassende wending toen Muza via het Leger des Heils in contact kwam met René Meulmeester van de Gorcumse muziekwinkel Sommer Music Store. Hij besloot haar een piano te schenken. Uit dankbaarheid verzorgt ze over een paar weken een miniconcert in de winkel.
De laatste maanden in het Zuid-Oekraïense Nikolaev waren onwerkelijk voor Muza (24), haar broer Elvin (25) en de rest van hun familie, waarmee ze vorig maand naar Nederland vluchtten. En nog steeds zijn ze niet geland. Want het ene moment zaten ze nog in een schuilkelder, het volgende moment zitten ze met een kop koffie aan de bar van de meer dan honderd jaar oude muziekwinkel aan de Gorcumse Appeldijk.
In februari en maart brachten ze halve dagen in schuilkelders door, zodra de Russen tussen 05.00 en 06.00 uur ‘s morgens begonnen met bombarderen. De beschietingen werden steeds heftiger, de kogels sloegen zelfs in het appartement van de bovenburen in.
Volkslied in de zaal
Met een auto vluchtten ze naar het westen van het land. Uiteindelijk was Gorinchem de eindbestemming. Via Klik Gorinchem, een groep vrijwilligers vanuit de Gorcumse kerken, kwam de familie in contact met missionair werker Mark Brinkman van het Leger des Heils. ,,Met Pasen boden we ze een maaltijd aan in de kerk’’, zegt hij.
,,Later was er nog een high tea en uit dankbaarheid wilde Muza iets spelen op de piano in de zaal. Ze speelde het Oekraïense volkslied en ik wist niet wat ik hoorde, zo goed klonk het.” De klassiek geschoolde Oekraïense zat op het conservatorium in Odessa en werkte er als muziekdocent en concertpianist.
Brinkman nam direct contact op met Meulmeester. Hij kent hem van een eerdere pianoverhuizing, waarbij een oude vrouw uit Gorinchem een piano schonk aan een vrouw uit Marioepol en Brinkman de contactpersoon was. ,,Meulmeester gaf toen al aan dat hij graag een piano zou schenken aan muzikale vluchtelingen, in de hoop zo iets te kunnen betekenen. Hij had gezegd: ‘De één kan soep koken, de ander heeft appels en ik zit toevallig in de piano’s.’”
Muza en Elvin kwamen in de winkel kennismaken met Meulmeester en na een kop koffie en een kort klassiek pianospel was hij overtuigd. Hij liet de August Förster-piano uit de jaren 70 bezorgen in pand waar ze momenteel gehuisvest zijn. ,,Ze wist niet wat ze moest zeggen, ze was er beduusd en verlegen van.”
"Ik zag beetje bij beetje een stukje van haar verdwijnen toen ze niet kon spelen" - Elvin
‘Deel van ons leven’
Elvin vertelt namens Muza, die zelf nauwelijks Engels spreekt, dat muziek haar liefde en haar leven is. Door haar verblijf in de schuilkelders kon ze lang niet spelen. Bovendien ging het luchtalarm volgens hem soms wel acht keer per dag af. ,,Haar muziek was ook een deel van ons leven, wij luisterden er graag naar. Ze speelde wel vijf uur per dag. Ik zag beetje bij beetje een stukje van haar verdwijnen toen ze niet kon spelen.”
Nu kan ze weer spelen en vergeet ze voor even alles. Ook de stress. Hij benadrukt dat het niet voor te stellen is dat een wandeling en een kop koffie op straat op een gegeven moment bijna niet meer mogelijk zijn.
Over een paar weken geeft ze, uit dank, een miniconcert in de muziekwinkel. Daar vinden regelmatig liveoptredens en akoestische sessies van gitaristen, pianisten en singer-songwriters plaats. Meulmeester: ,,Ik heb veel goede en bekende artiesten over de vloer gehad, maar dit wordt een uniek optreden met een bijzonder verhaal.”
